به گزارش روابط عمومی مجمع عالی علوم انسانی اسلامی، حجت‌الاسلام دکتر رضا غلامی رئیس شورای سیاست‌گذاری مجمع عالی علوم انسانی اسلامی در نامه‌ای به ستاد راهبری علوم انسانی اسلامی حوزه، ضمن بیان دستاوردهای این مجمع در چند سال گذشته، نظر مجمع را در مورد فضای علوم انسانی کشور و تفاوت علوم اسلامی با علوم انسانی اسلامی بیان کرد. متن این نامه بدین شرح است:
جناب حجت الاسلام والمسلمین پرهیزکاری
دبیر محترم ستاد راهبری علوم انسانی اسلامی
باسلام و احترام،
چنانچه خدمتتان عرض شد، مجمع عالی علوم انسانیِ اسلامی به عنوان باسابقه‌ترین و پیشرو‌ترین مجموعه خودجوش و غیردولتی در ساحت تحول در علوم انسانی، افتخار دارد در صورت باز شدن راه‌های تازه از سوی ستاد راهبری علوم انسانی اسلامی مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، و وجود توان و اراده کافی جهت حمایت عملی و نه تشریفاتی از تلاش‌هایی که در میدان در حال انجام است، حداکثر همفکری و همیاری را با این ستاد ارجمند داشته باشد.
مجمع عالی علوم انسانی اسلامی با عضویت بیش از ۳۰ دانشگاه، پژوهشگاه و مرکز تحقیقی دانشگاهی و حوزوی، اولویت‌های کاری خود را در چند عرصه تعیین کرده و توفیقات مهمی نیز در هر یک از این عرصه‌ها داشته است:
یک. بسط و تعمیق فلسفه علم دینی و توسعه نظریه‌پردازی و نقد در این عرصه؛
دو. حمایت از پرورش ایده‌های علمی در رشته‌های گوناگون علوم انسانی اسلامی؛
سه. اعطاء جایزه جهانی علوم انسانی اسلامی به برترین دانشمندان و نظریه‌پردازان داخلی و خارجی و شناساندن چهره‌های برتر و مرجع به مخاطبان علمی؛
چهار. تولید کتبِ منبع و کمک آموزشی؛
پنج. راه‌اندازی مجموعه “کتاب‌نظریه” به مثابه ویترین نظریه‌های برتر در علوم انسانی اسلامی؛
شش. راه‌اندازی نشریات درجه یک علمی به‌منظور بروز و ظهور علمی بیشتر علوم انسانی اسلامی؛
هفت. ایجاد زمینه ارتباط، هم‌افزایی و تعامل میان استادان و محققان علوم انسانیِ اسلامی؛
هشت. شناسایی و پرورش استعدادهای برتر و نخبگان جوان؛
نه. به بحث گذاشتن مسائل و گره‌های علمی اعم از مسائل بنیادی و کاربردی؛
ده. شکل‌دهی و ترویج گفتمان (دیسکورس) علوم انسانیِ اسلامی در میان استادان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه‌های ایران؛
یازده. راه‌اندازی اندیشکده حکمرانیِ اسلامی به منظور زمینه‌سازی برای پاسخ‌گویی به نیازهای فوری نظام حکمرانی و ارائه چندین بسته پیشنهادی به رؤسای محترم قوا؛
دوازده. ارتباط، همکاری و هم‌افزایی با اندیشمندان جهان اسلام و تبادل تجربه با آنها در موضوع علم دینی.
شایان ذکر است:
اولاً، از نظر این مجمع، علوم انسانی اسلامی همان علوم اسلامیِ مصطلح نیست و نباید این دو به رغم ارتباط معناداری که با یکدیگر دارند، خلط شوند. با این ملاحظه، قراردادن تحقیقات حوزه علوم اسلامی در سبد عملکرد حوزه‌های علمیه در زمینه علوم انسانی اسلامی صحیح نیست و به موضوع تحول علوم انسانی لطمه می‌زند.
ثانیاً، از منظر اکثر اعضاء محترم این مجمع، تحول در علوم انسانی باید به مثابه یک فرآیند طبیعی و ثمره تلاش خود استادان دانشگاه و همفکری و تعاون استادان حوزه قلمداد شده و از هرگونه اقدام تحمیلی در دانشگاه‌ها پرهیز شود.
ثالثاً، اکثر اعضای این مجمع، با تداوم آموزش جدیدترین و قدرتمندترین نظریه‌های غیر دینی و سکولار به مثابه تجارب بشری در علوم انسانی و اجتماعی در دانشگاه‌ها مخالف نیستند و تنها بر روی ضرورت ایجاد فضای نقد علمیِ جدی و روشمند در مواجهه با این نظریه‌ها، و مهم‌تر از همه، زمینه‌سازی برای آموزش نظریه‌های بومی و اسلامی و اجازه گفت‌وگو و نقد آزاد حول آنها، تاکید دارند.
با آرزوی توفیقات روزافزون
رضا غلامی